Evo jedan interesantan članak gdje T. E. Bearden objašnjava neke aspekte dobijanja, odnosno, korištenja tzv. energije nulte tačke, a zajedno s tim i radionike, Joe Cell, “protonske ćelije“, elektro-medicine itd... U svakom slučaju, ako nešto ne bude jasno, razlog za to može biti i moj neadekvatan prijevod a oni koji dobro barataju s engleskim i zanima ih ova tematika, orginalni tekst Vacuum Engines and Priore’s Methodology: The True Science of Energy Medicine, mogu naći ovdje:
http://www.cheniere.org/explore%20artic ... index.html
Vakumski motori i Priorova metodologija:
- istinska nauka o energetskoj medicini
Kasnih šezdesetih i ranih sedamdesetih godina, Antoine Priore i tim vodećih francuskih naučnika demonstrirali su kompletno izlječenje terminalnih oblika tumora i infektivnih bolesti kod nekoliko stotina laboratorijskih životinja. Njihovo istraživanje je sprovođeno prema veoma rigoroznim naučnim protokolima i bilo je finansirano od strane francuske vlade. Njihov pristup je bio zasnovan na veoma komplikovanom miješanju višestrukih elektro-magnetnih (EM) signala u rotirajućoj plazmi i modulaciji izlazne, odnosno, dobijene ‘mješavine,’ uz pomoć veoma jako “zatalasanog” magnetnog polja kojem je bilo izloženo tijelo životinje. Tako se postizalo kompletno povlačenje tretirane bolesti. Nadalje, imuni sistem životinje je takođe bivao restauriran na normalu. I ne samo to, takođe je dolazilo i do stvaranja antitijela koja su bila specifična za određenu bolest: uzimanjem jedne kapi krvi od životinje koja je bila tako tretirana i izlječena, i njenim ubrizgavanjem u drugu životinju koja je takođe bila u terminalnoj fazi iste bolesti, postizalo se potpuno povlačenje bolesti kod te druge životinje, odnosno, njeno potpuno izlječenje.
Sredinom sedamdesetih godina Priorov rad je bio zagušen zbog neprijateljstva onkološke zajednice prema njemu, promjene u francuskoj vladi, prestanka finansiranja njegovih istraživanja, kao i usljed potpune nesposobnosti fizičara i biologa da dođu bar do neke hipoteze koja bi mogla objasniti mehanizam na koji je dolazilo do izlječenja.
Nakon 10-godišnjeg truda, autor ovog članka je došao do jednog novog objašnjenja za Priorov iscjeljiteljski mehanizam. To predstavlja jednu potpuno novu vrstu medicinske terapije, odnosno, način koji može dramatično tretirati i liječiti jedan nevjerovatno širok dijapazon različitih bolesti.
Električna fizika je bazirana na dekompoziciji skalarnog EM potencijala u bi-direkcionalne EM talasne parove (Stoney, Whittaker i Ziolkowski). Namijerno sklapanje takvih struktura obrazuje jedan vakumski motor od ugniježednih krivulja lokalnog vremenaprostora. [Ukratko, Priore je pronašao metodu elektromagnetnog inženjeringa generalnog relativiteta u laboratoriji – nešto što fizičari do tada još nisu učinili, niti su o tome znali. Oni to ni dan danas ne rade, niti znaju nešto o tome.] Prore je nehotično napravio jedan takav hiperprostorno struktuiran vakumski motor, koji je imao posebnu karakteristiku da je vraćao-u-vremenu (de-diferencirao) bolesne ćelije unazad, do njihovog prijašnjeg normalnog stanja.
Taj Prioreov prilaz ne samo da dovodi do povlačenja neke specifične bolesti koja je tu bila ciljana, nego takođe potpuno restaurira ćelije i ‘fabrike’ pacijentovog imunog sistema, zato što se oni vraćaju nazad u njihovo prvobitno zdravo stanje.
Becker i njegovi saradnici su dokazali da veoma slaba istosmijerna struja (DC) i pulsno magnetno polje mogu izazvati de-diferencijaciju (promjenu u jedno prijašnje stanje) ćelije, kao i njenu re-diferencijaciju (promjenu unaprijed, u jedno buduće stanje). Odatle slijedi da se i transkripcija (genetska promjena) može takode izazvati na sličan način. Becker je bio predložen za Nobelovu nagradu za njegovu eksperimentalnu i teoretsku demonstraciju ovog mehanizma. On je takođe predložio jedan temeljni mehanizam elekrične kontrole koji je odgovoran za njegove reovolucionarne rezultate.
Kaznacheyev i njegovi saradnici su dokazali da se skoro svaka ćelijska bolest ili oštećenje može elektromagnetski prenjeti sa jedne ćelijske kulture na drugu pod određenim uslovima. Popp je teoretski i eksperimentalno pokazao da u tijelu postoji jedan glavni elektromagnetni ćelijski kontrolni mehanizam, a to je potvrdio i Becker. Tako je jasno i nezavisno dokazano: 1. da se bolest može elektro-magnetno proizvesti ili joj se može promijeniti pravac, i 2. temeljni ćelijski kontrolni sistem je elektro-magnetne prirode. Naš komentar bi bio da ako ih posmatramo kao fizičke materije, ćelije i njihovi sastojci su dovoljno ne-linerani da njihove EM funkcije, odgovori i efekti, prevazilaze današnji klasični EM model. Jedan moderni dodatak ne-linearnoj elektromagnetici predstavlja metodologija i djelovanje ne-linerane fazne konjugatne optike (NLO). U skladu s tim, razumijevanje više topologije funkcionisanja EM/bioefekata zahtijeva primjenu i razumijevanje NLO principa, bez obzira na pojas frekvencija.
Mi takođe proširujemo model generalnog relativiteta dodavanjem više EM topologije. U to ćemo inkorporirati i Stoney/Whittaker/Ziolkowski - dekompoziciju skalarnog EM potencijala na skrivene bidirekcionalne talase. To ćemo onda primjeniti za strukturiranje i proizvodnju vakuma. Tom metodom takođe je moguće strukturirati i proizvesti oboje, svijest/um i materiju.
Kao jedan klasičan slučaj, elementi ovog novog pristupa EM bio-efektima mogu se primjeniti na Sindrom zaljevskog rata (Gulf War Syndrome) – što je jedan čudan konglomerat bolesti i simptoma od kojih su počeli da pate mnogi učesnici Zaljevskog rata, neposredno nakon što su se vratili sa Srednjeg istoka nazad u SAD. Prethodno nepriznati biološki efekti jedne sredine gustih EM signala su počeli da se razvijaju a njihov uzročni mehanizam je objašnjen. Ovi novi bioefekti “sredine gustih signala” zajedno sa drugim simultanim biološki-aktivnim supresantima (sredstvima koja oslabljuju imuni sistem, prim. prev.) omogućavaju jedno potpuno objašnjenje sindroma zaljevskog rata i njegovih karakteristika. Objašnjene su obe vrste simptoma, normalni i anomalijski.
Prioreov pristup proširuje i nadopunjuje Beckerov pionirski rad dozvoljavajući pozitivnu inžinjerijsku kontrolu nad de-diferencijacijom ćelija i njihovom re-diferencijacijom. Na ćeliju raka možemo gledati kao na de-diferencijaciju ili parcijalnu de-diferencijaciju jedne normalne ćelije unazad do jedne primitivnije ili “nezrele” geološke forme. NLO pojmovima govoreći, tu se radi o jednom obliku fazne konjugacije (okretanje toka vremena prema nazad) ćelije unatrag, prema njenom prijašnjem stanju, ili čak njenoj predačkoj ćelijskoj formi (pogledaj sliku dolje). Faznom konjugacijom ćelija raka se obnavlja a pojaćanjem tog procesa, oboljela ćelija se može brzo vratiti unatrag do normalne ćelije.
Koristeći Prioreovu tehniku, moguće je fazno konjugirati ćelije tijela, uključujući sve njih skupa i odjednom, ukoliko se ukaže potreba za to. Nadalje, konjugacija može biti napravljena tako da bude specifična samo za tip ćelije ili tkivo koje želimo da tretiramo. Čovjek ne mora znati “EM signalni kompleks” neke specifične bolesti, on može jednostavno “pumpati tu ćeliju pravilno” gdje će nju i njene dijelove uzimati kao jedno pumpano fazno konjugirano ogledalo (PFKO). U višoj EM topologiji, “oboljela-ćelija-kao-jedan-PFKO”, već posjeduje jednu posebnu ulaznu jedinku “stajaćeg signalnog talasa”, – koji predstavlja jedan neispravan vakumski motor koji je u vezi sa specifičnim oboljenjem. Pumpanjem ćelije u toj specifičnoj EM topologiji stvara se jedan precizan, pojačan vakumski anti-motor u toj istoj specijalnoj EM topologiji i ćelija se ‘re-normalizira’.
Zbog korištenja specijalne EM topologije, ovakvim pristupom se obezbjeđuje direktan inženjering svijesti i materije, što takođe predstavlja jedno ujedinjavanje i proširivanje elektromagnetike, kvantne mehanike, generalnog relativiteta i biologije. Ovakvim pristupom se može izazvati povlačenje većine fizičkih i mentalnih oboljenja koja napadaju neki biološki organizam.
Uvod
U ovom pismenom radu diskutujemo današnju metodu korištenja EM energije u nauci i inženjeringu, isto kao i jednu drugu, radikalno drugačiju metodu koja počinje da se pojavljuje (pogledaj Tablu br. 1).
Prva metoda inženjeringa (Tip 1), mogla bi se uporediti s nekom cijevi koja curi: mi uvijek sipamo unutra više energije, nego što nam se vraća natrag u obliku rada. Mi moramo obezbjediti primarnu energiju koju ćemo koristiti za rad nekog vanjskog izvora. Neki od naših uređaja kao sto je obična toplotna pumpa, su otvoreni sistemi koji crpe i koriste suvišnu energiju iz nekog vanjskog izvora. Takvi uređaji mogu imati koeficijent korisnog rada (KR) – radni učinak mašine podijeljen sa uloženim radom za pogon mašine – koji je veći od jednakog. Međutim, velika većina naših mašina ima KR koji je manji od 1.0. Mnoge od njih imaju KR manji od 50%, a takođe ima mnogo i onih sa KR manjim od 30%.
Kako se može vidjeti, inženjering tipa 1, ima veliki utrošak energije! U nekom smislu, današnja bitka da se dođe do nekog superprovodnika koji bi radio na sobnoj temperaturi, istovremeno predstavlja borbu za to, da se kod što većeg broja mašina KR približi vrijednosti 1.0, te da se tako smanji utrošak energije kod tih mašina Tipa 1. Vakumski motori dozvoljavaju ostvarivanje KR-a koji je mnogo veći od 1.0.
Nakon nekoliko dekada ulaganja velikog truda u što bolje razumijevanje vakuma kvantne mehanike, danas je u fizici naširoko prihvaćeno da vakum predstavlja jedan “ključajući pakao” elektromagnetne energije. Tako bi on bio jedan legitiman izvor energije, kad bi mi samo bili u stanju da je izvučemo iz njega i koristimo je. To je danas prihvaćeno ne samo od strane vodećih fizičara, nego i od strane Američkog Zavoda za Patente. Nadalje, još od 1993. godine, sasvim jasno je pokazano da uprkos konvencionalnim protivljenjima, termodinamika ne isključuje ekstrakciju i korištenje vakumske energije kao toplotu za zagrijavanje i pokretanje naših motora.(3)
Mi smo sada dostigli jedan od najviših naučnih platoa u našoj istoriji: 1. Vakum je energetičan, on u sebi sadrži nevjerovatan naboj elekromagnetne energije u jednom silovitom fluksu; 2. bar teoretski, moguće je vršiti ekstrakciju energije iz vakuma i koristiti je; 3. svaka čestica mase postoji kao ne-linearnost u jednom silovitom fluksu energetske razmjene virtuelnih čestica s vakumom. Ukratko rečeno, svaki sistem je jedan otvoreni sistem, silovito “vožen” vakumskim fluksom, gdje se normalno taj “fluks koji ga vozi” nalazi u ekvilibrijumu ili blizu njega.
U ovom članku samo ukratko predstavljamo jedan veličansveni naučni proboj koji se dešava usljed jednog novog načina razumijevanja energije vakuma. Ovaj novi razvoj događaja u nauci, dovešće čovječanstvo do najveće promjene svih vremena (pogledaj sliku 2).
Za njega je karakteristično to da će laboratorije biti u stanju da: 4. deterministički struktuiraju i otvaraju siloviti fluks energije vakumskih virtuelnih čestica – čak i sa distance – i tako napravite od samog vakuma jedan motor koji će raditi bilo koju vrstu posla na učvršćenom fizičkom sistemu kojeg mi izaberemo.(4) 5. deterministički formiraju jedan kvantni potencijal; to takođe uključuje onaj potencijal Šredingerove jednačine, kao i Bohmov kvantni potencijal, tako da fizička realnost može biti konstruisana prije kolapsa talasne funkcije i pojave kvantne promjene. To podrazumijeva planiranje i mijenjanje jednog entiteta u svom pre-realnom (ili prije stvarnog postojanja) stanju. 7. konstruišu i mijenjaju tokove vremena i zakone prirode na jednom određenom području, uključujući i cijelu planetu i sunčev sistem. 8. jednostavno i jeftino tretiraju i liječe skoro svaku infektivnu bolest i mnoge druge poremećaje. Tu spadaju rak, leukemija, AIDS, malarija, arterioskleroza itd. – čak i mentalni poremećaji. To čak uključuje i vraćanje unazad posljedica starenja. 9. diretno konstruišu, formiraju, stvaraju, liječe, ili modificiraju um, misli, dugoročnu memoriju, život itd.(6) I na kraju, 10. direktno da projektuju i mijenjaju kvantni potencijal životne vrste, cijelu životnu vrstu, i planetarni kvantni potencijal za sva živa stvorenja na zemlji.
U ovom materijalu ukratko predstavljamo ovaj novi naučni plato i upoznajemo vas sa jednom drugom vrstom nauke i inženjeringa. Ovaj novi vakum-inženjering predstavlja najveću moguću prijetnju čovječanstvu koja je ikada postojala, a u isto vrijeme, on nudi najveći potencijal za napredak.
Za naš vlastiti opstanak veoma je bitno da ljudi budu informisani i svjesni ovih dramatičnih promjena, koje sada počinju. Ova moćna nova nauka i inženjering, moraju biti stavljeni pod kontrolu i korišteni za dobro čovječanstva a ne na njegovu štetu. U drugom slučaju, ukoliko to ostane neobuzdano, onda bi moglo uništiti sav život na zemlji – što je jedna mogućnost koju je pomenuo Nikita Hrušćov još 1960-e godine.(11)
Prva vrsta inženjeringa (Tip 1)
Prvo, postoji normalan način inženjeringa (Tip 1), kojeg svi mi učimo kao inženjeri i naučnici. Ovdje vakum/prostorvrijeme ostaje inertan i izvan našeg puta. Mi sami snabdijevamo energijom neki sistem kojeg pokušavamo da pokrenemo ili aktiviramo, rasipajući dio te energije cijelo vrijeme, i mučimo se sve dok ne pokrenemo neku masu, odnosno, sistem da radi neki posao, tj. da funkcioniše.
Ta “prva vrsta” inženjeringa u suštini predstavlja jedan neprekidni rvački meč u kome se nadmećemo s prirodom. Inženjer se tu silovito bori s prirodom kako bi je natjerao da radi ono što on želi. To predstavlja jedan otvoreni ili zvanični način inženjeringa koji je danas zastupljen na zemlji. On je primitivan i ozbiljno ograničen u svojim mogućnostima. Kod inženjeringa tipa 1, svijest i misao se ne dotiču jer tok vremenske povezljivosti i tok povezljivosti svijesti nisu zahvaćeni
Druga vrsta inženjeringa (Tip 2)
Međutim, Rusi (u stvari KGB) i još tri nacije koje nisu neprijateljski nastrojene prema SAD, u njihovim tajnim i veoma naprednim vojnim laboratorijama su pretvorili u oružje jednu drugu vrstu nauke i inženjeringa, ali su to sačuvali kao vrhunsku tajnu. Druga vrsta inženjeringa (Tip 2) je mnogo drugačija, daleko moćnija i u suštini neograničena u svojim mogućnostima. Neki njeni jednostavniji elementi su procurili u javnost. Na primjer (pogledaj slike), Vlail Kaznačejev i njegove kolege su pokazali u hiljadama preciznih eksperimenata da se skoro svaka bolest ili ćelijsko oštećenje može izazvati u nekoj izolovanoj ćelijskoj kulturi, prenosom uz pomoć elektro-magnetne radijacije sa oboljele ili oštećene ćelijske kulture, ukoliko je otvoren puni harmonični interval (od infracrvenog do ultraljubičastog) za elektromagnetnu (fotonsku) razmjenu između tih kultura.(13) Mehanizam kojim sam objasnio rezultate Priorea i Beckera, takođe objašnjava i rezultate Kaznačejevih eksperimenata.(14) On takođe objašnjava i izazivanje promjena u zdravlju službenika Američke ambasade u Moskvi, koju su Rusi decenijama izlagali mikrovalnoj radijaciji.(15)
Tabla 1
Inženjering Tip 1: vakum je u stanju mirovanja, korišenje vanjske energije na materiju
- Ne uključuje svijest, misli, život, vremenske tokove
- Mora se snabdijevati cjelokupnom energijom
- Zapadna nauka se koristi tim metodom
Inženjering Tip 2: strukturira i otvara sam vakum
- uključuje svijest, misli, život, vremenske tokove
- vrijeme je opservabilno
- snabdijeva se samo inicijalnom energijom i energijom za održavanje
- koristi se energijom vakuma
***
Kod inženjeringa tipa 2, pozadinski vakum/prostorvrijeme se namijerno mijenja, struktuira i pravi asimetričnim. Onda se taj tako struktuiran, asimetrični vakum koristi za obavljanje nekog rada i snabdijevanje kompletnog energetskog toka koji je za to potreban.
Za vakum je poznato da je on “ključajući pakao energije”.(16) Prema kvantnoj mehanici (QM), on je jedan silovit fluks virtuelnih čestica. Virtuelna čestica je ona koju kvantum mehanički podiže niotkuda a onda je skoro momentalno vraća natrag u ‘nikuda’. Dok egzistira, ona može biti veoma enegetski nabijena i vruća kao petarda. Međutim, period njene egzistencije je toliko kratak da ju naši instrumenti nisu u stanju individualno ustanoviti.
Međutim, mi sigurno možemo eksperimentalno odrediti rezultate interakcije jednog većeg broja virtuelnih čestica i mi to već radimo. Prema fizici, sve sile ovog univerzuma nastaju usljed međusobne razmjene između takvih virtuelnih čestica. Takođe je teoretski i eksperimentalno dokazano da se svaka čestica neke mase nalazi u jednoj silovitoj razmjeni virtuelnog čestičnog fluksa sa okolnim vakumom. Nekoliko eksperimenata je direktno to pokazalo – a jedan od njih je tzv. Lamb-ov pomak.(17) Do Lambovog pomaka dolazi uglavnom usljed fluktuacije skrivene razmjene viruelnog fluksa sa vakumom a uključuje i jednu lokalnu energetsku gustinu koja je daleko veća od gustine površinske energije na površini sunca.
Kraj prvog dijela
nastavak slijedi...
Prijava
FAQ
Pretraživač
